سرمایهگذاری شخصی میتواند در یک مقطع زمانی مشخص سود خوبی را نصیب سرمایهگذاران کند، اما ضمانتی برای تکرار این موضوع وجود ندارد.
با بزرگ شدن سرمایه، ریسک سرمایهگذاری هم بالا میرود، از طرفی رصد بازار هم کار دشوار و زمانگیری خواهد شد.
چند راه مقابل سرمایهگذار قرار دارد؛ اول اینکه برای بررسی بازار و محاسبه ریسکهای مختلف زمان صرف کند تا بتواند سرمایهگذاری بهینهای انجام دهد و راه دوم اینکه وارد بازارهای کمریسک مانند سپرده بانکی شود.
اما راه سوم انتخاب سبدگردان بهعنوان وکیل سرمایهگذاری است. سبدگردانها با توجه به میزان ریسکپذیری شما، سرمایهگذاری کرده و تلاش میکنند بهترین بازده را بسازند.
برخورداری از تیم تحلیل مجرب و منسجم که بهطور مداوم بازار مالی را رصد میکنند منجر به افزایش سود و کاهش ریسک شما در معاملات میشود.
یکی از مفاهیم پایهای تئوری پورتفوی مدرن، تنوع داراییهاست. ترکیب داراییها در صندوقهای سرمایهگذاری و سبدگردانی از دیگر تفاوتهای موجود بین این دو ابزار مالی است. در ایران ساختار امید نامه صندوقها به گونهای است که عمده داراییهای صندوقها یا در سهام، طلا، اوراق با درآمد ثابت و یا ترکیبی از سهام و اوراق است. در صندوقهای سهام حداقل باید ۷۰ درصد پرتفوی در سهام باشد یا صندوق طلا طبق امیدنامه خود عمده دارایی خود را باید به طلا اختصاص دهد این درحالی است که در یک سال گذشته (اول مهرماه ۹۷ تا اول مهرماه ۹۸) طلا تقریباً ۸% بازده منفی ایجاد کرده است؛ لذا یک صندوق نمیتواند مناسب همه افراد باشد و از طرفی نیز این امکان در صندوقها وجود ندارد که هر سرمایهگذار سبد مخصوص به خود را داشته باشد. در این خصوص دو راه وجود دارد: یکی اینکه شخص سرمایهگذار از این دانش برخوردار باشد که از طریق سرمایهگذاری در انواع مختلف صندوقها ترکیب بهینه را ایجاد کند که این روش نیازمند تخصص، تجربه و دانش بالایی است و یا اینکه از طریق ایجاد یک سبد اختصاصی ترکیب بهینه را ایجاد نماید. سبدگردانی اختصاصی با ترکیب متنوعی از داراییها و انعطافپذیری بالا برای تغییر وزن هرکدام از داراییها این امکان را برای سرمایهگذار فراهم میآورد که ریسک خود را تا حد مطلوبی کاهش دهد.